همیشه دعا کنید:
چشمانی داشته باشید
که بهترین ها را در آدم ها ببیند...
قلبی، که خطاکارترین ها را ببخشد...
ذهنی، که بدیها را فراموش کند...
و روحی که هیچگاه، ایمانش به خدا را از دست ندهد!

بعضی‌ها دور عشق را خط می کشند

و بعضی روی آن را...
بعضی‌ها به پای هم پیر می‌شوند
و بعضی ها به دست هم…
و بعضی‌ها با هم جورند ولی جفت نیستند!!!

یارب چه چشمه ای است محبت که من از آن
یک قطره آب خوردم و دریا گریستم!!!

چند روزی است که تنها به تو می اندیشم
از خودم غافلم اما به تو می اندیشم

شب که مهتاب درآیینه ی من می ر قصد
می نشینم به تماشا به تو می اندیشم

همه ی روز به تصویر تو می پردازم

همه ی گریه شب را به تو می اندیشم

چیستی؟ خواب و خیالی؟ سفری؟خاطره ای؟
که دراین خلوت شب ها به تو می اندیشم

لحظه ای یاد تو از خاطرمن خارج نیست
یا درآغوش منی یا به تو می اندیشم

اگر آینده به یک پنجره تبدیل شود
پشت آن پنجره حتی به تو می اندیشم

نه به اندیشه ی زیبا،‌نه به احساس لطیف
که به تلفیقی از این ها به تو می اندیشم

تو به زیبایی دنیایِ که می اندیشی؟؟
من که تنها به تو، تنها به تو می اندیشم

محمد سلمانی

هرآنکه یارخواهد یار بسیار!

ولیکن فرق دارد یار با یار!

دل من سایه لطف تو می خواست!

وگرنه سایه دیوار بسیار!

در زندگی:

یکی را دست حسرت بر بناگوش!
یکی با آنکه میخواهد در آغوش!

بـبـار بـارون کـه ایـنجــا شـکل زنــدونـه

ببـار بـارون دل بـی طـاقــتـم خــونـه

بـبـار بـارون؛ یکی عـشقـش رو گــــم کـــرده

بـبار بارون قــراره گــریــه بــرگــرده

نـمیــدونـم چــرا بـد شــد؛ چــرا از خــوبیــام رد شــد

شـــایـد بـازم بـیـاد خــونـه؛ بـگه بـی مــن نمـیتـونــه

اونــو یـادم مـیـاری تــو، بـایـد بـازم بـبـاری تــو

بـبـار بارون تــو بـا آواز مـنـو یـاد چــشـاش بـنـداز

ببار بارون، مــن اینـجـا گـیـج و داغـــونـم…بـبار بـارون

بـبار بـارون، کــه بـی عشـقـش نـمیـتـونـم

آدم ها خیلی زود همراهان صمیمی را فراموش میکنند
همین که باران بند آمد خیلی ها چتر هایشان را جا میگذارند

لحظه دیدار نزدیک است
باز من دیوانه ام، مستم
باز می لرزد، دلم، دستم
باز گویی در جهان دیگری هستم 

های ! نخراشی به غفلت گونه ام را، تیغ
های ! نپریشی صفای زلفم را، دست

آبرویم را نریزی، دل
لحظه دیدار نزدیک است

گاهی نه گریه آرامت میکند و نه خنده

نه فریاد آرامت میکند و نه سکوت

آنجاست که با چشمانی خیس

رو به آسمان میکنی و میگویی

خدایا تنها تو را دارم

تنهایم مگذار

ما مثل دفترهای قدیمی کاهی بودیم، دو به دو به هم چسبیده

هر کداممان را که میکندند آن یکی هم بیرون میزد از زندگی!

حالا سیمی مان کردند که با رفتن دیگری کک مان هم نگزد!

گاهی شاپرکی را از تار عنکبوت میگیری

خیلی آرام تا رهایش کنی

شاپرک میان دستانت له می شود …

نیت تو کجا و سرنوشت کجا!!!

روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت
زیر باران غزلی خواند، دلش تر شد و رفت

چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم
آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت

روز میلاد، همان روز که عاشق شده بود
مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت

او کسی بود که از غرق شدن می ترسید
عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت

هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد
 دختری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت

چه دلگیر است!

هم جمعه باشد!

هم ابر باشد!

هم باران باشد!

هم خیابان خیس باشد!

اما…

نه کسی باشد!

نه دستی برای فشردن!

نه پایی برای قدم زدن!

نه نگاهی برای زل زدن!

نوشته شده در: فروردین|1393|روزجمعه|ساعت 2:2

"لـبــخــنـد بـــزن"

عکاس، . .

مــــــــدام ایــن جملــه را . . .

تکرار میکند . . .

اصـــــلا بـرایـــش مـــهـــم نـیـــســـــت . . .

کــه در وجـــودت . . .

حــتـی یــک بهانه . . .

بــرای لـبــخــنــــــــــد زدن نـیــســـــت!

کاش میشد اشک را تهدید کرد

فرصت لبخند را تمدید کرد

کاش میشد از میان لحظه ها

لحظه ی دیدار را تجدید کرد

کاش دل ما هم مثل دفترمان ورق دار بودکه

هر ورقی را که از خاطرات تلخ گذشته مان بود، پاره میکردیم

دروغ میگفتن که

دردها را بزرگ که شوید فراموش می کنید

درست این است که:

زندگی، آنقدر درد دارد که از درد نو، درد کهنه فراموش می شود…

من را بی وفا خطاب می کنند ولی ای کاش

می گفتند که من بی وفای کدام باوفا هستم!!!

گدایان بهر روزی طفل خود را کـــور می خواهند!
طبیبان جملگی خلق را رنجــــــــــور می خواهند!
تمــــــــــــام مرده شــویان راضی اند بر مردن مردم!
بنازم مطربان را که خلق را مسرور می خواهند!

شکستن دل مثل شکستن استخوان دنده می ماند
از بیرون همه چیز روبراه است اما هرنفس درد است که میکشی

من خسته ام، تو خسته ای آیا شبیه من ؟

یک شاعر شکسته ی تنها شبیه من

حتی خودم شنیده ام از این کلاغها

در شهر یک نفر شده پیدا شبیه من

امروز دل نبند به مردم که می شود

اینگونه روزگار تو ــ فردا ــ شبیه من

خواهی گذشت روزی از اینجا شبیه من

من زنده ام، به شایعه ها اعتنا نکن

در شهر کشته اند کسی را شبیه من…!!!!

به عاشقی گفتند: سال دراز است.

گفت: نه به اندازه شبی که یک دل شکسته، بخوابد…!

من زبان برگ ها را می دانم …

مثلا “خش خش” یعنی “امان از جدایی”

پیش از جدایی از درخت هیچ برگی خش خش نمی کند

پرنده ی مهاجری که مقصودش کوچ است؛
به ویرانی لانه اش فکر نمی کند!

گاهی با یک قطره، لیوانی لبریز می شود
گاهی با یک کلام، قلبی آسوده و آرام می گردد
گاهی با یک کلمه، یک انسان نابود می شود
گاهی با یک بی مهری، دلی می شکند . . .

 به قلبم نشستی نگفتم چرا

دلم را شکستی نگفتم چرا

یکی خواب های شب های مرا گرفت

چون دیدم تو هستی نگفتم چرا