تو ای زیباترین نیلوفر من

بخوان غم را تو، از چشم ترمن

بذان این روی زرد از دوری توست

که سر بیرپن زد از  خاکستر من

خسته ام از لبخند اجباری

خسته ام از حرفای تکراری

خسته ام از آدمای تکراری

خسته ام از محبت های خالی

خاطرات آدم مثل یه تیغ میمونه

که رو رگت میکشی...

نمیبره اما تا میتونه زخمیت میکنه

بهار من مرا بگذار و بگذر

رهایم کن برو دلدار و بگذر

من عادت میکنم اینجا به غمها

مرا پرکن از اینجا و بگذر

گفتم به گل زرد چرا رنگ منی

افسرده و دلتنگ چرا مثل منی

من عاشق اویم که هم بوی توست

تو عاشق کیستی که همرنگ منی

به کسی عشق بورز

که لایق عشق تو باشد نه تشنه ی عشق...

چون تشنه ی عشق روزی سیراب میشود...

وقتی به دنیا امدم اینقدر از دنیا جا خوردم و شوکه شدم که تا دو سال قدرت حرف زدن نداشتم

تمام آسمان تعبیر چشمت

حواس پرت من درگیر چشمت

دلم عاشق شدن اصلا بلد نیست

اگر عاشق شدم تقصیر چشمت

خاطرات آدم...

مثل یه تیغ کند میمونه که رو رگت میکشی!

نمیبره اما تا میتونه زخمیت میکنه!

هیچ فردی در دنیا سرش شلوغ نیست

همـه چیز بســتگی به "اولــــویت هایـــــش"دارد

شاید در اولویت اولش نیستی که

با بهانه های مشغولیت زندگی

بهت قولی برای زمان دیگر میدهد..

تمام خوبی ها را برایت آرزو می کنم،

نه خوشی ها را...
زیرا خوشی آن است که تو می خواهی 
و خوبی آن است که خدا برای تو می خواهد . . .

آدم گاهی دوست دارد برود
ولی نرسد
دوست دارد گریه کند
ولی کسی دلیلش را نپرسد
دوست دارد بغض کند
ولی بی بهانه
آدم گاهی دوست دارد گوشه ای از این دنیارا
برای خودش پیدا کند
خودش را بغل کند
و آرام خودش را آرام کند

انسان مغرور همانند شخصی است که
بر قله کوهی ایستاده و همگان را کوچک میپندارد و

غافل از اینکه مردم از پایین قله او را نیز کوچک میبینند!!!