شب ها منم و سکوت سردی

پروانه و شمع و بزم دردی

راه تو به سوی خانه بسته است

پل های میان ما شکسته است

خیمه بزن بر قلب من، صاحب این خانه تویی

مستم کن از جام لبت، ساقی و پیمانه تویی

آغوش سردم رو ببین، محتاج دوزخ توام

روشن نما چشم دلم، خورشید کاشانه تویی

بر تخت ملک دل، نشین، تا که شوی سلطات من

این بارگاه و کاخ توست، لایق شاهانه تویی

با عشق تو ای دلبرم، جنِّت نخواهم من دگر

هم دین و هم دنیای من، بهشت جانانه تویی

اگه دلم تنگ میشه خیلی برات، منو ببخش

اگه نگام گم میشه تو شهر چشات، منو ببخش

منو ببخش اگه شبا ستاره هارو میشمرم

اگه همش پیش همه بهت میگم دوست دارم

منو ببخش اگه برات سبد سبد گل میچینم

منو ببخش اگه شبا فقط تورو خواب میبینم

منو ببخش اگه تورو میسپرمت دست خدا

اگه پیش غریبه ها به جای تو میگم شما

منو ببخش اگه واسه چشمای تو خیلی کمم

تو یه فرشته ای و من خیلی باشم یه آدمم

منو ببخش اگه فقط میخوام بشی مال خودم

ببخش اگه کمم ولی زیادی عاشقت شدم

قسمتی از آهنگ منو ببخش از کامران و هومن